Jakie deski tarasowe kupić?

Drewno to synonim luksusu i wygody. Jest materiałem stosunkowo kosztownym, za to odwdzięcza się walorami estetycznymi (i proekologicznymi) z najwyższej półki. Trzeba jednak pamiętać, że deska desce nierówna i poszczególne gatunki najlepiej sprawdzają się w zupełnie odmiennych zastosowaniach. Jakie w takim razie wybrać deski na taras? Wskazówki poniżej. Taras wyłożony deskami naprawdę robi wrażenie. A szczególnie wrażliwego estetę potrafi wręcz powalić na kolana. Tyle że w naszym, wciąż jeszcze w większym stopniu „murowanym” kraju, rozważania na temat drewna w budownictwie oraz marzenia o pięknie i bliskości z naturą przyćmiewa obawa o trwałość. Z jednej strony nie brakuje przykładów wielowiekowej architektury drewnianej, z drugiej panuje głód argumentów i wiedzy – jak sprawić, by deska, którą wybierzemy nie tylko wyglądała, ale i spełniała swoje czysto praktyczne zadanie, radząc sobie raz z mrozami i śniegiem, to znów z palącym słońcem czy jesienno-wiosennymi deszczami. Krótko mówiąc: jakie drewno przetrwa zmienną i trudną pogodę i jak mu w tym pomóc?

Gatunek

Jeśli przymierzasz się do wykończenia tarasu, pierwszą twoją decyzją (bodaj najważniejszą i najmocniej obarczoną konsekwencjami) będzie wybór odpowiedniego materiału. A jest w czym wybierać. Podstawowy podział oddzieli gatunki krajowe i europejskie od egzotycznych.

Gatunki europejskie

Deski sosnowe i świerkowe To rozwiązania niskobudżetowe. Cena skusi każdego, kto szuka oszczędności. Nie można również mieć zastrzeżeń do wyglądu desek. Ale ich odporność wymaga już pewnej cierpliwości. Są to deski miękkie i mało odporne na działanie czynników atmosferycznych. Sposobem na tego typu problemy jest odpowiednia i systematyczna pielęgnacja. W przypadku drewna sosnowego lepiej wybrać deski impregnowane ciśnieniowo przez producenta. Świerkowe natomiast można zabezpieczyć samemu. Deski z modrzewia europejskiego To drewno nieco twardsze i zapewniające dłuższą żywotność tarasu, ale i w tym przypadku niezbędne są coroczne zabiegi olejowania. Modrzew ma widoczne sęki. Cieszyć może jego ciekawa, intensywna (pomarańczowo-czerwona) kolorystyka. Dla bardziej wymagających natura „przygotowała” inną wersję modrzewia – modrzew syberyjski. Deski z tego drewna są twarde, mają sporo większą odporność na biodegradację, działanie szkodników oraz uszkodzenia mechaniczne. Nic więc dziwnego, że charakteryzują się wyższą żywotnością i stanowią dobrą alternatywę dla drogiego drewna egzotycznego. Deski z jesionu Jesion jest stosunkowo twardy, wytrzymały i odporny na wypaczanie się. Dodatkowym atutem jest bardzo ładne usłojenie i niejednolita jasna barwa. Niestety jesionowe deski nie znoszą zmian wilgotnościowych, dlatego szczególnie starannie trzeba trzymać się terminów konserwacji. Polecane jest poddawanie jesionu obróbce termicznej (o thermodeskach: patrz niżej). Deski z dębu Dąb to najtwardsze drewno krajowe. Jest stabilny i nieźle radzi sobie z wilgocią. Co więcej, nie straszne są mu także czynniki biologiczne. Nie należy jednak rezygnować ze stosowania preparatów konserwujących. W przeciwnym razie deski mogą stosunkowo szybko się starzeć i zmienić barwę.

Gatunki egzotyczne

Na tarasie panują warunki dużo trudniejsze niż w salonie, nawet takim, przez który przechodzi w ciągu dnia wielu domowników, a wieczorami organizuje się przyjęcia. Na zewnątrz deski muszą poradzić sobie nie tylko ze ścieraniem, ale też ze zmiennymi temperaturami, atakami owadów czy z wilgocią. Oczywiście pod tym względem z naszymi rodzimymi gatunkami wyraźnie wygrywa drewno egzotyczne. Jest bardzo twarde, stabilne, świetnie znosi wilgoć (niektóre gatunki mogą nawet mieć kontakt z wodą morską). W dodatku nie musi być impregnowane, a jeśli się to zaleca, to nie ze względu na trwałość. Deski egzotyczne zmieniają barwy, ciemnieją i mocno patynują, a impregnacja może przed tym uchronić. Jest też jedna wada, które bywa decydująca przy wyborze: cena. Drewno egzotyczne jest znacznie droższe od europejskiego. Deski z bangkirai Drewno trwałe, z dużą odpornością na działanie czynników atmosferycznych, grzybów i owadów. Ma jednak słabą stabilność, a tym samym tendencje do wypaczania pod wpływem wysokich temperatur. Dlatego, jeśli zdecydujesz się na ten gatunek, musisz zapewnić odpowiednie zacienienie. O ile nie jest to możliwe, lepiej rozejrzeć się za innymi deskami. Kolor: od jasno do ciemnobrązowego, lekko żółtawy. Po jakimś czasie pod wpływem czynników atmosferycznych ciemnieje i staje się szarobrązowe. Deski z cumaru Pod względem twardości to najwyższa liga. Ale na tym nie koniec. Ma świetną odporność na gnicie, termity i pasożyty. Ponadto nie wchłania wody i świetnie radzi sobie z zabrudzeniami. Kolor: brązowy, brązowo-żółty, mahoniowy, ciemnobrązowy. Podobnie jak inne gatunki egzotyczne, pod wpływem czynników atmosferycznych mocno zmienia barwę, ciemnieje i szarzeje, w związku z czym warto je impregnować. Deski z ipe lapacho Lapacho ma najwyższą klasę trwałości. Jest niezwykle twarde, odporne na uszkodzenia mechaniczne. I możesz być spokojny o bezpieczeństwo przeciwpożarowe – deski z tego drewna są równie mało podatne na ogień jak stal. Doskonale radzą też sobie z grzybami i owadami. Mogą być nawet wykorzystywane w miejscach, narażonych na kontakt z wodą (byle nie morską). Kolor: brązowy, brązowo-popielaty, ciemnobrązowy. Deski z itauba Cechą charakterystyczną tego gatunku jest bardzo wysoka odporność na działanie wilgoci. Radzi sobie z nią do tego stopnia dobrze, że jest wykorzystywany do budowy mostów, statków czy słupów nośnych w budownictwie. Oczywiście doskonale nadaje się na taras. Kolor: żółto-brązowy, kawowy, z ciemnymi smugami. Deski z merbau Merbau to drewno twarde (o 30 proc. twardsze od dębu), odporne na ścieranie i wgniecenia oraz działanie grzybów i owadów. Ma też duża stabilność wymiarową. Kolor: merbau charakteryzuje się bogactwem odcieni – od brązowego poprzez beązowo-czerwony do ciemnobrązowego. Pod wpływem warunków atmosferycznych mocno ciemnieje. Aby tego uniknąć, należy je zaimpregnować. Deski z tatajuba Kolejny gatunek, który świetnie radzi sobie z wilgocią (nawet z wodą morską). Nie straszne są mu także zmiany temperatur. Jest bardzo stabilny. Kolor: miodowo-żółty, mahoniowy, ciemnobrązowy. Inne gatunki egzotyczne o wysokiej odporności mechanicznej, świetnie radzące sobie ze zmienną pogodą to jatoba, massaranduba, teak czy garapa (także odporność na wilgoć w kontakcie z wodą morską). Uwaga! Na taras nie poleca się drewna olchowego czy bukowego, a z gatunków egzotycznych np. samba. Wszystkie źle znoszą kontakt z wilgocią.

Deski kompozytowe

Dla tych, którzy na drewno, nawet to najbardziej odporne i dobrze zabezpieczone, spoglądają niechętnie i woleliby mieć u siebie coś bardziej pewnego, producenci mają w swoich ofertach deski kompozytowe. Co to takiego? To połączenie drewna z tworzywem sztucznym. O ile taki produkt będzie dobrej jakości powinien służyć przez długie lata, niełatwo poddając się upływowi czasu. I to bez impregnowania czy innych zabiegów pielęgnacyjnych, niezbędnych w przypadku drewna. Krótko mówiąc: deski kompozytowe wyglądają jak drewno, ale są od niego dużo bardziej trwałe. Jest jednak jeden warunek: nie należy przy ich zakupie oszczędzać. Tanie i słabej jakości mogą blaknąć na słońcu i zniekształcać się. Ale zanim rozpłyniemy się z zachwytu, musimy uświadomić sobie, że deski kompozytowe mają też swoje wady: nie lubią wysokich temperatur (a jeśli spadnie na nie gorący tłuszcz z grilla, to po prostu zniszczy powierzchnię), są wrażliwe na zarysowania (niewielkie można zatrzeć papierem ściernym, ale większe pozostaną widoczne), z czasem mogą się również pojawiać przebarwienia (np. od słońca).

Thermodeski

Czym są tzw. thermodeski? To nic innego jak zwykłe drewno poddane obróbce termicznej. A co to daje. Zmienia kolor. To najłatwiej zauważyć. Ale tak naprawdę znaczenie ma dużo większe. Otóż poprawia się odporność na wpływ wilgoci i stabilność wymiarowa (deska nie kurczy się i nie pęcznieje w takim stopniu jak przed zabiegiem), zmniejsza się nasiąkliwość i mniej groźne są grzyby. Jest też wada – drewno staje się bardziej kruche. I jeszcze jedno. Thermodeska jest co prawda bardziej odporna, ale wymaga podobnych zabiegów konserwacyjnych i pielęgnacyjnych, jak deska zwykła.

Grubość deski

W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że zasada jest taka: im grubsza deska, tym lepiej. Zwłaszcza jeśli jest z drewna o niższych parametrach wytrzymałościowych. W każdym razie powinna mieć nie mniej niż 20 mm (chyba że to thermodeska). I tak – jeśli decydujesz się na niezbyt trwałe deski sosnowe czy świerkowe, szukaj tych, które mają około 26-28 mm (a nawet więcej). W przypadku drewna egzotycznego może to być o ładnych kilka milimetrów mniej, wystarczy bowiem 21-25 mm. Chyba że rozglądasz się za thermodeskami – wystarczy jeśli będą miały 20 mm. I tak powinny posłużyć nie mniej niż 25 lat.

Ryflowane czy gładkie?

Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Każde z tych rozwiązań ma swoje wady i zalety.

Ryflowane

Czyli z wyżłobieniami na powierzchni. Są bardzo popularne. Dobrze radzą sobie z odprowadzaniem wody. Jest też jeszcze jedna, znacznie poważniejsza zaleta – powierzchnia takich desek jest mniej śliska, a taras może być bezpiecznie użytkowany nawet zaraz po deszczu. Ich zwolennicy chętnie posługują się argumentem, że mniej widoczne są wszelkie niedoskonałości, ubytki i zarysowania, a deska jest mniej podatna na paczenie. W sprzedaży są deski o bardzo różnym ryflowaniu. Czasem też obustronnie (z każdej strony inaczej), dzięki czemu można samemu, tuż przed montażem zdecydować, jak deska prezentuje się lepiej.

Gładkie

Takie deski na pewno łatwiej się czyści i myje. Są też mniej kłopotliwe przy renowacji. Jest to też oczywisty wybór dla kogoś, kto chce zachować naturalny dekoracyjny rysunek włókien. Wady? Są śliskie i po deszczu należy uważać, a najlepiej poczekać aż podeschną.

Sposób mocowania

Deski mocuje się do legarów na trzy sposoby:
  • Na wkręty
  • Na klej
  • Na blaszki
Na wkręty Wkręty wkręca się na każdym przecięciu deski z legarem. Główki wkrętów można zamaskować, np. zamalowując specjalna emalią. Taki montaż jest najbardziej popularny, i nic dziwnego, bo to najskuteczniejszy i najtrwalszy sposób łączenia. Nie ma też problemu z ewentualną wymianą uszkodzonych czy zniekształconych po jakimś czasie elementów. Uwaga! Wkręty powinny być ze stali nierdzewnej lub z mosiądzu. Na klej W tym przypadku wkręty zastępuje się klejem. Wygląda lepiej, bo nie widać stalowych główek. Ale taki sposób mocowania nie sprawdzi się od strony południowej czy południowo-zachodniej. Chyba że pod daszkiem, a i tak podczas upałów taras będzie trzeba polewać wodą. Na blaszki Blaszka ma wejść w boczne wpusty desek. Również rozwiązanie estetyczne, ale do zastosowania jedynie w miejscu mało nasłonecznionym.

Producenci i ceny

Za produkty z niższej półki, a więc deski z miękkiego, mało odpornego drewna rodzimego (sosna, świerk, modrzew) zapłacisz kilkadziesiąt złotych za metr kwadratowy. Modrzew syberyjski będzie wymagał nakładu około 120 zł/m², a deski z drewna egzotycznego powyżej 200 zł. Nietanie są także deski kompozytowe. Tu ceny zaczynają się około 150 zł i idą w górę. Oczywiście całkowity koszt będzie wyższy. Uwzględnić należy zakup legarów, zestawu montażowego, impregnatu czy robociznę. Poniżej zaledwie kilka z niezliczonych firm, które dostarczają na rynek deski tarasowe (zarówno drewniane, jak i kompozytowe):
  • Andrewex
  • Blooma
  • Croswood
  • Deckpol
  • DLH
  • Dombal
  • GLOBAL-biznes
  • Ideagarden
  • Relazzo
  • Sobex
  • Twinson

Podsumowanie

Przy wyborze desek tarasowych najczęściej sugerujemy się ich wyglądem. I trudno się dziwić. W końcu tarasy drewniane kuszą przede wszystkim walorami estetycznymi. Warto jednak zastanowić się również nad ich parametrami, dobierając je w zależności od warunków w jakich będą służyły: czyli natężenia światła, wilgoci itp. Poniżej postaramy się zgromadzić kilka najistotniejszych wskazówek, które mogą się przydać: znak_zapytaniaZależy ci na drewnianym tarasie, ale jednocześnie chcesz, by to był zakup niezbyt kosztowny? Możesz wybrać któryś z krajowych gatunków drewna (sosna, świerk, modrzew). Nie będzie to produkt najwyższych lotów. Nie sprawdzi się też w wyjątkowo trudnych warunkach. Ale jeśli będzie w miejscu odrobinę zacienionym, nie narażonym na nieustanny kontakt z wodą, a w dodatku ty będziesz gotów systematycznie go konserwować, powinien służyć długie lata. Jeśli jesteś gotów zapłacić nieco więcej, ale mieć produkt o dużo większej odporności, to ciekawą propozycja dla ciebie może być modrzew syberyjski (przejściówka między naszym drewnem krajowym a gatunkami egzotycznymi). znak_zapytaniaNie zamierzasz oszczędzać. Chcesz po prostu mieć doskonale prezentujący się taras, który poradzi sobie i z opadami, i ze słońcem, a może nawet będzie służył przy oczku wodnym lub basenie? W takim układzie wybór może być tylko jeden – drewno egzotyczne. Wyjątkowo odporne na wilgoć są takie gatunki jak tatajuba, garapa czy teak. znak_zapytaniaChciałbyś mieć piękny taras, ale myśl o regularnej konserwacji przyprawia cię o gęsią skórkę? W w takim przypadku możesz zdecydować się na deski kompozytowe, czyli mieszankę mączki drzewnej i tworzyw sztucznych. Taka deska będzie odporna, ładna i przyjemna w dotyku jak drewno, ale jednocześnie będzie miała praktyczne zalety tworzywa. Życzymy udanych zakupów. I wielu przyjemnie spędzonych godzin na wymarzonym tarasie.